Rozmyślał Pan Bóg nad świata stworzeniem –
To było Jego wielkim marzeniem.
Od czego zacząć: nieba czy ziemi?
Urządzę go idealnie, mej decyzji nikt nie zmieni.

Ziemia będzie piękna jak polarna zorza.
Życiem wypełnię wody, lądy i przestworza,
A wszyscy żyć będą w pełnej symbiozie.
Ja ze swej strony starań i miłości dołożę.

I tak wody się zapełniły przeróżnymi rybami,
Przestworza i lądy – ptactwem, zwierzętami,
Księżyc, słońce, deszcz roślinność pobudziły.
Boska mądrość oraz potęga to wszystko stworzyły!

Ukończywszy swoje cudowne, doskonałe dzieło,
Stwórcę jakby coś natchnęło:
Przecież to nie koniec świata układania,
Czas podjąć decyzję w sprawie zaludniania…

Na początek Pan Wszechmocny i zarazem szczery
Stworzył mężczyznę, nie dla urody, zysku czy kariery.
Mimo to udał się Bogu chłop na schwał
I w darze „Adam” - ładne imię otrzymał.

Wkrótce z żebra Adama „Ewa” powstała –
Postać delikatna, zgrabna, wprost wspaniała.
Pan swym dziełem bardzo wzruszony
Rzekł do mężczyzny: Wybierz sobie żonę!

Rozejrzał się chłop zdezorientowany,
Wszak wokół nie widzi żadnej innej damy…
A słysząc Stwórcy donośne żądanie,
Rzekł cichutko: Mam jakiś wybór mój Panie?

W niektórych przypadkach się zastanawiamy
Nad efektem wyboru, jakiego dokonamy.
Czy będzie mądry, trafny czy też nieudany?
Kierować się rozsądkiem, sercem albo zasadami?
Jednak ostateczną decyzję podejmujemy sami.

POWRÓT