NAUKA JAZDY
Dzisiaj wam napiszę o moich nastoletnich latach,
Co robiliśmy, jak ciekawi byliśmy nowego świata.
Pośrodku wsi była klubo-kawiarnia w której młodzież się zbierała,
Mieliśmy duże grono swoich przyjaciół, cała paczka się spotykała.
Różnica lat naszych w koleżeństwie nigdy się nie liczyła,
Najważniejsze że zaufanie, zgoda i przyjaźń była.
Wszyscy razem się zbierali przy figurze Matki Boskiej śpiewając majowe,
A potem siedzieliśmy do północy, był czas na śmiechy i opowieści nowe.
Koledzy niektórzy mieli motory, to były chyba WSK-i
I czasem wszyscy gdzieś jechaliśmy, zobaczyć inne wioski.
Zawsze pragnęłam się nauczyć jazdy na motorze,
Kolega mi podpowiadał jak pojazd prowadzić – no i zaczęło się mój Panie Boże!
Pojechałyśmy obie z przyjaciółką Jasią, chyba z pięć kilometrów,
Tam zgasł nam motor i nie chciał odpalić – byłam bardzo wściekła.
Gdy wreszcie odpaliłam i miałyśmy ruszyć, WSK-a nam znowu zgasła,
A ja coraz bardziej uparta byłam: nauczyć się muszę i basta!
W końcu dotarłyśmy po dwóch godzinach prawie,
Zmęczone lecz szczęśliwe, a motor został ujarzmiony doskonale.
Koledzy od zmysłów odchodzili czy nam się coś nie stało,
A to tylko motorzysko zapalić i jechać nie chciało.
Gdy zdarzyło się że do domu wróciłam później choć trochę,
Tłumaczenie nie pomogło, jak rzut w ścianę grochem.
Tata więcej mi pobłażał te moje wyskoki,
Za to mama bez afery, obiła mi część ciała na cztery litery.
Trzy lata później zdaje mi się zrobiłam prawo jazdy na samochód i motor.
Oj, chyba chlubą instruktora byłam,
Bo za pierwszym podejściem zdałam egzamin,
Lecz później to już tylko samochodem jeździłam.
Gdy dziś naszym dzieciom opowiadamy wspaniałe dawne lata,
To nam zazdroszczą jak to było cudownie – bo dzisiaj to koniec świata!
Jeszcze teraz chętnie motorem bym pojechała,
Ale tamtą naukę do końca życia będę pamiętała.
Mój mąż też mi opowiadał swoją przygodę,
Jak chciał nauczyć jeździć dwie dziewczyny młode.
Dał im swój motor, no i popróbowały:
Znalazły się w środku stawu, dobrze że pływać umiały.