WIOSNA
Wreszcie przyszła do nas wiosna:
Piękna, ciepła i radosna.
Wszystko wokół się przemienia
W nowe życie i nowe istnienia.
Wiosno słodka, wiosno miła
Jak to dobrze żeś przybyła.
Czekaliśmy z utęsknieniem
Za twym pięknem jak marzenie.
Jesteś dla nas dobrą wróżką,
Życie nowe wszem przynosisz,
Woń upojną i kolory
I nigdy o nic nas nie prosisz.
Pokłońmy się chmurkom pięknie,
Niechaj deszczem skropią skrzętnie.
I niech chmurki się nie stroszą i nie grymaszą,
Bo o wodę lasy, pola, łąki i ogrody proszą.
Pola zadbane, zbożem obsiane
Dorodne plony nam ofiarują.
Gdy niebo deszczem wszystkich obdarzy,
Na ziemi cuda się wydarzają.
Zakwitną drzewa, zioła i kwiaty,
Kolory przyjdą na wspaniałe rabaty
I tęcza na niebie się pojawi,
Całe piękno na ziemi się objawi.
Jeśli latem popracujemy –
Zimą biedy mieć nie będziemy.
Wyrzućmy z głowy figle i psoty,
Podwińmy rękawy i do roboty!
Sady dadzą nam owoce, a pola swoje plony,
Lasy – grzyby i jagody, a na opał drewno.
Z warzyw z ogrodu przetwory zrobimy,
A potem powiemy: my się zimy nie boimy.
Kto mieszka na wsi, radość tu czuje,
Chociaż ciężkiej pracy tutaj nie brakuje.
Gdy się kto będzie przykładał, a nie tylko leniuchował –
Długo w zdrowiu pożyje, jak będzie pracował i naturę szanował.
Ta nasza przyroda jest mądra i dobra,
Kiedy żyjemy z nią w pełnej zgodzie.
Czy to wieś czy miasto, zima czy lato –
Ona zawsze jest z nami i dla nas na co dzień.